กระจกสะท้อนแสง – ที่ทำงานโดยใช้กฎการสะท้อนแสง

กระจกเป็นส่วนประกอบทางแสงที่ทำงานโดยใช้กฎการสะท้อน กระจกสามารถแบ่งตามรูปร่างได้เป็นกระจกเงาราบ กระจกทรงกลม และกระจกทรงกลม ส่วนกระจกเงาทึบแสงสามารถแบ่งตามระดับการสะท้อนได้เป็นกระจกสะท้อนแสงรวมและกระจกกึ่งโปร่งแสง (หรือที่เรียกว่ากระจกแยกลำแสง)

ในอดีต ในการผลิตแผ่นสะท้อนแสง กระจกมักถูกชุบด้วยเงิน กระบวนการผลิตมาตรฐานคือ หลังจากการระเหยของอะลูมิเนียมบนวัสดุที่ขัดเงาอย่างสูงด้วยสุญญากาศ แล้วจึงชุบด้วยซิลิคอนมอนอกไซด์หรือแมกนีเซียมฟลูออไรด์ ในการใช้งานพิเศษ การสูญเสียเนื่องจากโลหะสามารถทดแทนด้วยฟิล์มไดอิเล็กทริกหลายชั้นได้

เนื่องจากกฎการสะท้อนไม่เกี่ยวข้องกับความถี่ของแสง ส่วนประกอบประเภทนี้จึงมีแถบความถี่การทำงานกว้าง ซึ่งสามารถเข้าถึงช่วงอัลตราไวโอเลตและอินฟราเรดของสเปกตรัมแสงที่มองเห็นได้ ทำให้ช่วงการใช้งานกว้างขึ้นเรื่อยๆ ด้านหลังของกระจกออปติคอล ฟิล์มโลหะเงิน (หรืออะลูมิเนียม) จะถูกเคลือบด้วยสารเคลือบสุญญากาศเพื่อสะท้อนแสงตกกระทบ

การใช้ตัวสะท้อนแสงที่มีค่าการสะท้อนแสงสูงสามารถเพิ่มกำลังขับของเลเซอร์ได้เป็นสองเท่า และสะท้อนจากพื้นผิวสะท้อนแสงแรก ทำให้ภาพที่สะท้อนออกมาไม่บิดเบี้ยวและไม่มีภาพซ้อน ซึ่งเป็นผลจากการสะท้อนแสงที่พื้นผิวด้านหน้า หากใช้ตัวสะท้อนแสงธรรมดาเป็นพื้นผิวสะท้อนแสงที่สอง ไม่เพียงแต่ค่าการสะท้อนแสงจะต่ำ ไม่มีการเลือกความยาวคลื่น และยังสร้างภาพซ้อนได้ง่ายอีกด้วย การใช้กระจกฟิล์มเคลือบทำให้ภาพที่ได้ไม่เพียงแต่มีความสว่างสูงเท่านั้น แต่ยังแม่นยำ ปราศจากการเบี่ยงเบน คุณภาพของภาพจึงคมชัดขึ้น และสีสันก็สมจริงยิ่งขึ้น กระจกพื้นผิวด้านหน้าถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายสำหรับการถ่ายภาพการสะท้อนแสงแบบสแกนด้วยแสงความเที่ยงตรงสูง