กระจกสะท้อน - ทำงานโดยใช้กฎแห่งการสะท้อน

กระจกเงาเป็นส่วนประกอบทางแสงที่ทำงานโดยใช้กฎการสะท้อน กระจกสามารถแบ่งออกเป็นกระจกระนาบ กระจกทรงกลม และกระจกแอสเฟอริกตามรูปร่าง ตามระดับการสะท้อน พวกเขาสามารถแบ่งออกเป็นกระจกสะท้อนแสงทั้งหมดและกระจกกึ่งโปร่งใส (หรือที่เรียกว่าตัวแยกลำแสง)

สมัยก่อนในการผลิตแผ่นสะท้อนแสง แก้วมักถูกชุบด้วยเงิน กระบวนการผลิตมาตรฐานคือ: หลังจากการระเหยอะลูมิเนียมในสุญญากาศบนพื้นผิวที่มีการขัดเงาสูง จากนั้นจึงชุบด้วยซิลิคอนมอนอกไซด์หรือแมกนีเซียมฟลูออไรด์ ในการใช้งานพิเศษ ความสูญเสียที่เกิดจากโลหะสามารถถูกแทนที่ด้วยฟิล์มอิเล็กทริกหลายชั้น

เนื่องจากกฎการสะท้อนไม่เกี่ยวข้องกับความถี่ของแสง ส่วนประกอบประเภทนี้จึงมีแถบความถี่การทำงานที่กว้าง ซึ่งสามารถเข้าถึงบริเวณอัลตราไวโอเลตและอินฟราเรดของสเปกตรัมแสงที่มองเห็นได้ ดังนั้นช่วงการใช้งานจึงกว้างขึ้นและกว้างขึ้น ที่ด้านหลังของกระจกฉายแสง ฟิล์มโลหะเงิน (หรืออลูมิเนียม) ถูกเคลือบด้วยการเคลือบสุญญากาศเพื่อสะท้อนแสงตกกระทบ

การใช้ตัวสะท้อนแสงที่มีการสะท้อนแสงสูงสามารถเพิ่มกำลังเอาต์พุตของเลเซอร์ได้เป็นสองเท่า และสะท้อนด้วยพื้นผิวสะท้อนแสงแรก และภาพที่สะท้อนจะไม่บิดเบี้ยวและไม่มีแสงหลอกซึ่งเป็นเอฟเฟกต์ของการสะท้อนพื้นผิวด้านหน้า หากใช้ตัวสะท้อนแสงแบบธรรมดาเป็นพื้นผิวสะท้อนแสงที่สอง ไม่เพียงแต่การสะท้อนแสงจะต่ำเท่านั้น แต่ยังไม่มีการเลือกสรรความยาวคลื่น แต่ยังสามารถสร้างภาพซ้อนได้ง่ายอีกด้วย และการใช้กระจกฟิล์มเคลือบ ภาพที่ได้ไม่เพียงแต่มีความสว่างสูงเท่านั้น แต่ยังแม่นยำและไม่เบี่ยงเบน คุณภาพของภาพก็ชัดเจนขึ้น และสีก็สมจริงมากขึ้น กระจกพื้นผิวด้านหน้าถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการถ่ายภาพสะท้อนด้วยการสแกนความเที่ยงตรงสูงแบบออปติคัล